اِنیتیتیها (Entities) در HTML
کاراکترهای رزرو شده در HTML باید با انتیتیها جایگزین شوند:
-
<(کوچکتر از) =< -
>(بزرگتر از) =>
انتیتیهای کاراکتر در HTML
برخی کاراکترها در HTML رزرو شده هستند. اگر از علامتهای کوچکتر از (<) یا بزرگتر از (>) در متن HTML خود استفاده کنید، ممکن است مرورگر آنها را با تگها اشتباه بگیرد.
برای نمایش کاراکترهای رزرو شده HTML میتوان از نامهای انتیتی (entity names) یا شمارههای انتیتی (entity numbers) استفاده کرد.
نامهای انتیتی به این شکل هستند: &entity_name;
شمارههای انتیتی به این شکل هستند: &#entity_number;
برای نمایش علامت کوچکتر از (<) باید بنویسیم: < یا <
به خاطر سپردن نامهای انتیتی از شمارههای انتیتی آسانتر است.
فاصله نشکن (Non-breaking Space)
یک انتیتی رایج در HTML، فاصله نشکن است:
فاصله نشکن، فاصلهای است که باعث شکستهشدن خط و رفتن به خط جدید نمیشود. دو کلمهای که با یک فاصله نشکن از هم جدا شدهاند، کنار هم باقی میمانند (و به خط جدید نمیروند). این ویژگی زمانی مفید است که جدا شدن کلمات ممکن است مخل خوانایی باشد.
مثالها:
-
§ 10 -
10 km/h -
10 PM
یکی دیگر از کاربردهای رایج فاصله نشکن، جلوگیری از حذف فاصلههای اضافه توسط مرورگرها در صفحات HTML است. اگر شما ۱۰ فاصله در متن خود بنویسید، مرورگر ۹ تای آن را حذف میکند. برای افزودن فاصلههای واقعی به متن خود، میتوانید از انتیتی استفاده کنید.
خط تیره نشکن (non-breaking hyphen) (‑) برای تعریف یک کاراکتر خط تیره (‑) استفاده میشود که باعث شکستن خط نمیشود.
برخی از انتیتیهای کاراکتر مفید در HTML
توجه نامهای انتیتی به بزرگی و کوچکی حروف حساس هستند (case-sensitive).
ترکیب علائم اعرابگذاری (Diacritical Marks)
علامت اعرابگذاری یک «گلیف» (glyph) است که به یک حرف اضافه میشود. برخی از این علائم، مانند گراو ( ̀ ) و اکیوت ( ´ )، اکسان (accent) نامیده میشوند.
علائم اعرابگذاری میتوانند با کاراکترهای الفبایی-عددی ترکیب شوند تا کاراکتری را تولید کنند که در مجموعه کاراکتر (character set) استفاده شده در صفحه وجود ندارد.
در اینجا چند مثال آورده شده است: